Zawartość przyswajalnego magnezu w glebie oznacza się laboratoryjnie. Potrzeby nawożenia magnezem zależą od trzech zasadniczych wskaźników:

• zawartości przyswajalnego magnezu w glebie,
• odczynu gleby,
• nasilenia objawów niedoboru magnezu na roślinach (głównie na zbożach).

Rys. 1. Zawartość przyswajalnego magnezu w różnych glebach

Tabela 1. Ocena punktowa niedoboru magnezu w glebie

Liczba w skali i określenie objawów niedoborów	Objawy na roślinach
9	brak	bez objawów
8-6	słabe	15-40% roślin wykazuje na dolnych liściach objawy paciorkowatości; rośliny są zielone lub jasnozielone
5-3	silne	40-75% roślin żółknie, na pojedynczych liściach występują objawy paciorkowatości; rośliny miejscami zamierają
2-1	b. silne	wszystkie rośliny żółkną i większość z nich zamiera

Przedziały potrzeb nawożenia magnezem określa się na podstawie:

• odczynu gleby;
• zawartości przyswajalnego magnezu w glebie;
• kategorii agronomicznej gleby;
• objawów niedoboru magnezu na roślinach.

Tabela 2. Przedziały potrzeb nawożenia magnezem

Nawożenie magnezem	Wskaźniki
odczyn	zawartość w glebie	objawy niedoboru na roślinach	kategoria agronomiczna gleby
Konieczne	b. kwaśny	b. niska	b. silne i silne	b. lekkie
Potrzebne	kwaśny	lekko kwaśny  i obojętny	słabe	lekkie
Wskazane		b. niska i niska	brak	wszystkie

Nawozy wapniowo-magnezowe są w Polsce głównym źródłem magnezu. W związku z tym nawożenie tym składnikiem jest związane z wapnowaniem.

Na glebach kwaśnych i o bardzo niskiej zawartości przyswajalnego magnezu połowę naliczonej dawki CaO trzeba zastosować w postaci wapna zwykłego, a połowę w postaci wapna magnezowego o stosunku Ca:Mg jak 3-2:1. Jeżeli dysponujemy nawozami o szerszym stosunku Ca : Mg, to wówczas naliczoną dawkę CaO stosujemy w całości w postaci wapna magnezowego (tab.2).

Na glebach kwaśnych i o niskiej zawartości przyswajalnego magnezu 2/3 naliczonej dawki CaO należy zastosować w postaci wapna zwykłego, a l/3 w postaci wapna magnezowego (tab. 2). Na glebach, na których wapnowanie jest wskazane lub potrzeba jego wykonania jest ograniczona, a wykazują one bardzo niska lub niska zawartość przyswajalnego magnezu, zaleca się stosowanie bez wapniowych nawozów magnezowych. Nawozy te zaleca się również na gleby o bardzo niskiej i niskiej zawartości przyswajalnego magnezu, na których zastosowano niedawno duże dawki nawozów wapniowych. Na glebach lżejszych wystarczające są dawki 120-160 kg MgO /ha, na glebach cięższych 80-120 kg MgO/ha.

Tabela 3. Optymalne dawki nawozów wapniowo-magnezowych w t/ha CaO + MgO^1/

kategoria agronomiczna gleby	Zawartość magnezu w glebie
bardzo niska	niska
przedział potrzeb wapnowania
konieczne	potrzebne	konieczne	potrzebne
Bardzo lekkie	1,5	1,0	1,0	0,7
Lekkie	1,7	1,2	1,2	0,8
Średnie	2,2	1,5	1,5	1,0
Ciężkie	3,0	1,5	2,0	1,0

^1/ o stosunku Ca:Mg jak 3-2:1

Artykuł pochodzi z Instrukcji upowszechnieniowej Nr 128 Wapnowanie gleb w Polsce

autorstwa Grażyny Hołubowicz-Kliza